منت خدایی را که مرا نوکر آفرید

از عاشقان واقعیِ حیدر آفرید

منت خدایی را که مرا مست و بیقرار

اما تو را قرار دل ساغر آفرید

منت خدایی را که نجف را برای ما

مقصود و مقصد و هدف دیگر آفرید

منت خدایی را که در این دانگاه زشت

ما را به زیر بال و پَر مادر آفرید

منت خدایی را و دوباره خدایی را

منت که در کنار شما کوثر آفرید

منت حسین را که در اقصی نقاط عشق

در قلب ما شکسته دلان باور آفرید

منت حسین را که به دلدار نه نگفت

منت خدایی را که دل و دلبر آفرید