من از روی نیزه 

میدیدمت تو دل شب 

کسی نبود بزنه زانو 

تا تو بشی سوار مرکب 

بیچاره زینب 

سواره بی شکیب من

چقدر خسته میرود 

کجاست دستهای من 

که دست بسته میرود 

نه خیمه های سوخته 

قدم قدم نفس نفس میزدی 

جای بچه ها تو بیابونا

تو رو میزدن همش جای اونا 

بمیره برات حسین