تنزل البلاء یعنی اینکه از حرم جا موندم
باز دوباره تنها موندم
اربعین رسید و من هنوز اینجام
تحبس الدعاء یعنی گریمو ندیدی این بار
از گدا بریدی انگار
اما من فقط خودِ تورو میخوام
حسین ، حسین
کار تو بزرگی و کار من که عصیانه
اما از قدیم گفتن بخشش از بزرگانه
... جانِ جانِ جانانی ، تو قدیم الاحسانی ...
تنزل النِّقَم یعنی دوری از شما دشواره
بی حرم میشم آواره
خوش بحال زائرای شیش گوشه
بغض تو گلو یعنی منتظر بمونی یک سال
رو به تو نیاره اقبال
توی قلبم از جدایی آتیشه
حسین ، حسین
روبروی چشمامه ، خاطرات مشایه
کاشکی تا آخر عمرم با تو بودم همسایه
... جانِ جانِ جانانی ، تو قدیم الاحسانی ...
کربلامو هر دفعه از امام رضا میگیرم
راضی باز به این تقدیرم
راه کربلارو رو خودم بستم
اربعین امسالو کاشکی توی مشهد باشم
کفتر رو گنبد باشم
یا امام رضا میبینی دل خستم
آقام ، آقام
تو اگه بخوای میشه تا دوباره زائر شد
با دعای تو بازم اربعین مسافر شد
... جانِ جانِ جانانی ، تو قدیم الاحسانی ...
