صد شکر روزی ام شد حمد تو را بخوانم

هر چند در ثنایت چون طفل بی زبانم 

یکتا و بی نظیری در عفو و بردباری

جز تو کسی ندارد این بنده ی فراری 

صد بار توبه کردم صد بار عهد بستم 

با سنگ غفلتم باز آیینه را شکستم 

از خانه ی تو هرگز خالی نرفته دستی

دیدم که بر گناهم هر چشم بستی 

کار تو دستگیریست یا رب نه مچ گرفتن 

با آنکه میتوانی اما گذشتی از من 

یا رب الهی العفو