پای غمت گیرم حسین
نوشته ی کتاب تقدیرم حسین
تا کربلا میرم حسین
آخر یه شب تو روضه میمیرم حسین
هر شب باید مجنونت شم
لیلا کیه لیلا تویی قربونت شم
بی سر و بی سامونت شم
کاش کی یک شب کرب و بلا مهمونت شم
جانم حسین جانم حسین جانم حسین
با روضه هات قلبم گرفت
قاب چشمامو بارون نم نم گرفت
گفتم حسین گریه ام گرفت
انقدر مَرد که دست نامردم گرفت
هر شب باید مجنونت شم
لیلا کیه لیلا تویی قربونت شم
بی سر و بی سامونت شم
کاش کی یک شب کرب و بلا مهمونت شم
جانم حسین جانم حسین جانم حسین
بی رمقی و بی حالی
پیش چشم مادر میون گودالی
می‌جنگی با دست خالی
ای تشنه لب ای بی کفن ای یارالی
ای محروم از آب فرات
از تشنگی دیگه نمی‌بینه چشات
ای وای ای وای خشکه لبات
کشتنت با ذکر و سلام و صلوات
جانم حسین جانم حسین جانم حسین
یومٌ علی صدر النبی
حالا به خاک افتادی و تشنه لبی
تو زیر پای مرکبی
زینب گرفتار یه عده اجنبی
یومٌ علی وَجهِ الثَری
ای وای من سر رو بریدن از قفا
زینب به گریه زد صدا
واویلتا هذا حسینٌ بِلعَراء
یومٌ علی وَجهِ الثَری
ای وای من سر رو بریدن از قفا
زینب به گریه زد صدا
ای کشته ی لب تشنه کرب و بلا
جانم حسین جانم حسین جانم حسین