آمده بی آبرویی سر به زیر

زیر بار غم شده خرد و خمیر

یا علی دستم بگیر 

اشک نازل کن بر این چشمان خشک

رود باید بگذرد از این کویر

ای خدای فاطمه دستم بگیر

نیست تقصیر کسی رسوایی ام

چون به دام نفس خود هستم اسیر