باز هم می شوم کبوترتان
دور این گنبد منوّرتان
من نمک گیر سفره ات شده ام
دست خالی نرفتم از درتان
مادر من کنیزتان بوده
پدرم نیز بوده نوکرتان
جای کرب وبلا و طوس و نجف
شده ام خاکبوس محضرتان
ما عجم ها چقدر خوشبختیم
شده ایران مسیر آخرتان
اشک هایم دخیل می بندند
به ضریح فرشته پرورتان
از ضریح تو یاس می ریزد
