بگو به خواب که آید به چشم بیدارش

دلا بسوز که مولا تمام شد کارش

سریع‌تر بدنش را به خاک بسپارید

که در بهشت، علی وعده کرده با یارش

زمینیان غمیگین آسمانیان خوشحال

که بیقراردلی می‌رسد به دلدارش

برای دیدن دست کبود فاطمه‌اش

به عرش رفته یدالله دست حق یارش

خدا کند ز علی باز رو نگیرد؛ آه 

خدا کند برود ابر از شب تارش

دوباره دست به پهلوی خود نگیرد کاش

دوباره گل نکند کاش زخم مسمارش

خلاصه باز علی جان دهد اگر آید

دوباره فاطمهٔ زخمی‌اش به دیدارش

علی که سیر شد از کوفه زینبش هم رفت

چه کوفه‌ای که تمامی نداشت آزارش

چه کوفه‌ای که دوباره کشاند زینب را

نه بین مجلس تفسیر بین انظارش

رواست کوفه خودش را فرو برد در خاک

که رفت دختر غیرت میان بازارش

گرفت کوفه کس و کار دخت حیدر را

امان ز مردم نامرد بی کس و کارش