سپردمت به خدا و به ریگ های بیابان

سپردمت به غبار و به خار های مغیلان

سپردمت به وحوش و به شیر های درنده

به مردمان دهاتی به آهوان پریشان

به گوش خاک سپردم تو را بپوشاند

بد است این که ببیند کسی تو را عریان

به باد گفتم اگر شد مرتبت بنماید

که پاره پاره نبیند تن تو مادر گریان

عزیز فاطمه بودی ولی چرا حالا

فتاده جسم تو آقا به خاک و خون غلطان

سپردی ام به که رفتی به شامیان حرامی

به مردمان یهود و به ناکسان و به عدوان

mohjat.net