بمیرم از داغ روضه ی مردی که آخر عمرشو زندونه
ته سیاه چالو صدای ناله ی غربتش از همه پنهونه
میبره تا مشهد صدای گریه ی ضامن آهو خیالم رو
میخونه با گریه روضه ی غربت باب الحوائج عالم رو
در آوردن از این مصیبت اشکای چشامو
با مشت ناسزا شکستن حرمت بابامو
سهمش از طندگی فقط شد فحش و تازیانه
مثل مادر زدن بابامو خیلی وحشیانه
غریب یا بابا الحوائج ...