آبروی دو عالم

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم

بدان امید بدهم جان که خاک کوی تو باشم 

بدون تو همه عمرم سیاهی بود و تباهی

کنار تو ز گدایی رسم به منصب شاهی

بهشت من حرم تو کم منو کرم تو 

نفس بده بزنم دم که زنده ام به دم تو