گرفت دست مرا غرق در گناه حسین

نجات داد و خودش کرد سر به راه حسین

و بعد از آن همه جا در کنار من بوده است

صلاة ظهر حسین و دم پگاه حسین

برای هیئت و روضه چقدر دلتنگم

که بسته اند حسینیه را به اشتباه حسین

که در زمان بلا زیر پرچم سبزش

به نوکران خودش میدهد پناه حسین

شراب ناب کجا ، چای روضه کجا

که مست کرده مرا این مِی مباح حسین

به اشک حضرت زهرا قسم در این دنیا

گدای خانه ی تو هست پادشاه حسین

در این زمانه حسینیه ای به وسعت عشق

درون سینه ی من کرده افتتاح حسین